Yfirleitt eru kvartanir heldur leiðigjarnar enda pirr og öfund sennilega oft nálægt.

Það verður samt að segjast að gleðilegt er að starfsmenn sendiráða hafi loksins tekið sig saman í andlitinu og mótmælt skefjalausri valdníðslu í embættisveitingum undanfarinna ára, sem m.a. hafa birst í skipunum sendiherra, en einnig eins og alþjóð veit t.d. í skipunum hæstarréttardómara nú og seðlabankastjóra! Það er makalaust hvernig þessi litla þjóð hefur umborið Dabba kóng og allar hans gerðir í mörg ár.

Kannski er það bara ég sem er svona vitlaus að hafa fundist eitthvað athugavert við þetta allt saman og hefur mér þó aldrei langað til að verða sendiherra (kannski seðlabankastjóri amk. hef ég menntun í þá átt, sem er meir en flestir stjórnmálamennirnir sem þar hafa setið, það er líka svo dæs jobb og velborgað), en núna sem sagt óska sendiráðsmenn þess að þessu linni og menn verði metnir og ráðnir eins og hjá siðmenntuðum þjóðum.

Já það er betra seint en aldrei. Lesi þetta einhver lofa ég að nöldra ekki á morgun!

Ég verð að bæta við að sendiherran hér í Frakklandi Tómas Ingi hefur að því ég best veit staðið sig alveg ágætlega, enda hefur hann mjög góða franska menntun og talar flotta frönsku sem flytur menn langt í Frans. Ég er alls ekki að hnýta í hann né neinn annan persónulega en þessi einkavinavæðing hefur verið fáránleg.

Ég get nú ekki orða bundist eftir hraðflettingu  Moggans, eftir dag í garðyrkju þar sem ég rakst á smá klausu Ingibjargar Pálmadóttur. Í stöðu málsins fannst mér hún frábær! Hvað gerir skjólstæðingur Dabba nú? Hann er nú svo sem frægur fyrir bæði gáfur og hvaðeina en getur hann dæmt í þessu endemismáli??

Geta þessir einkavinir Dabba sem hann skipaði í hæstarétt dæmt í þessu máli?? Þá finnst mér að dómskerfið setji niður. Ég hef mikla samúð með Bónusfjölskyldunni, sem hefur unnið frábært starf í íslensku efnahagslífi og þeim sem tengjast henni eins og Ingibjörgu.

Vonandi nær réttlætið fram og þessir menn fái sýknu og vonandi sjá þeir sóma sinn í að eltast ekki við skaðabætur þó ærnar yrðu etv. Best er að

þessu máli ljúki hið fyrsta.

Það er heimilislegt að vera kominn heim í heiðardalinn eftir skíðaferð í fjöllin - geta lesið moggan sinn á netinu og fylgst með BBC world sem fjallar um öll helstu vandamál heimsins eins og framanskráð fyrirsögn gefur okkur hugmynd um.

Þá er notalegra að lesa athugasemd Ellerts Schram sem snuprar réttilega Agnesi Bragadóttur og Mbl. fyir fráleitt slúður í garð Össurar á forsíðu Moggans á laugardag. Breytingar eru sjálfsagt nauðsynlegar á Mogga eins og annars staðar en stundum fara þeir yfir strikið og maður fær fortíðarþrá.

Það er erfitt að trúa ófærðarfréttum frá Íslandi í bliðviðrinu hér en annars skjálfa fjölmiðlar hér í Frakklandi af kosningaskjálfta enda rétt rúmur mánuður til kosninga. Forseti Frakklands skiptir vissulega meira máli en á Íslandi því hann er næstum eins og í USA sá sem öllu ræður. Ég hef verið að reyna að kynna mér þessa frambjóðendur og að gleymdum extrimistanum Le Pen þá eru hinir þrír sem til greina koma ótrúlega líkir. Frú Segoleme minnir um margt á Ingibjörgu Sólrúnu en öll koma þau þrjú hún, Sarkozy og Baeyrot úr sömu skólum og keppast um að láta mynda sig á landbúnaðarsýningum meðal velaldra nautgripa. Guðni ætti kannski að reyna það til að auka vinsældir framsóknar! Bayrot hefur það raunar framyfir Guðna að vera uppgjafabóndi eða svoleiðis meðan að Guðni er víst bara uppgjafa lögga og kann bara á mótorhjól. Já það er mikið leikhús þessi pólitík og núorðin velborguð á Íslandi m.v. það sem hér þekkist eða í Bretlandi. Mér er sagt að Blair muni allt að tífaldast í launum þegar hann hættir í júní. Mér lýst persónulega best á Sarkozy, en þeir sem mér hefur litist best á í pólitík hafa aldrei hlotið kosningu svo sennilega endar þetta með því að Beyrot verður forseti eins mikið og Frakkar hefðu nú þurft á kona að halda jafnréttisins vegna, sem hér er 50 árum á eftir Íslandi.

Var á Íslandi í rúma viku og síðan í París í tvo daga áður en ég kom aftur hér í sveitaþorpið. 'island var yndislegt heim að sækja og maður finnur ræturnar. París glæsilegri en nokkurn tíma fyrr með háblómstrandi magnolíru, kamellíur og umfram allt brosandi Parísarbúa að sleikja sólskinið á vordögum í fallegustu borg í heimi. Það var einhver fáráða að skrifa greinar í DV sem ég las í flugvélinni á leið frá Íslandi um að ekki ætti að heimsækja París heldur Prag. Ástæðan var sennilega minnimáttarkennd yfir að skilja ekki frönsku, sem er alls ekki nauðsynlegt til að njóta Parísar en í sjálfu sér varla afsakanlegt ef menn vilja teljast sæmilega menntaðir. Franska er einfaldlega fegurst tungumála.

Ég sé að menn eru að andskotast út í Evrópubandalagið. Ég held að menn ættu að gera sér grein fyrir hvað þessi eining hefur gert á aðeins 15 árum og hvaða framtíð bíður hennar. Þetta er einfaldlega sterkasta eining efnahagslega og Ísland hefði betur fyrir löngu samið um aðild, en það er aldrei of seint í rassin gripið. Þessi skammtíma uppsveifla sem vissulega er dásamleg gæti orðið langtíma ef við nú hefðum vit á að sækja um að gerast aðilar að þeirri einingu sem við í raun erum. "If you cannot beat them, join them" Það á við um Kína og það á við um EEC. Það er ég að meina að í stað þess að óskapast yfir að allt sé að fara til fjandans vegna þess hvað ódýrar vörur frá Kína flæða yfir allt þá eigum við að sjálfsögðu að efla samstarf eins og þegar er raunar í algleymi við Kínversk fyrirtæki og selja þessum gríðarlega markaði okkar afurðir etc. etc. Heimurinn er á hraðfara breytingarferli og mér sýnist Íslendingar á flestum sviðum aðlaga sig að og jafnvel stuðla að breytingum.

Jæja ég sé að margir hafa heimsótt mig og ég þakka fyrir það og þess vegna ætla ég að hætta hér áður en menn hætta að nenna að lesa og lofa sjálfum mér að blogga í góðu skapi á næstu dögum.

Hér er sól og hitinn í skugganum komst í dag í 25 stig.

Kær vinur minn segir að bloggarar séu eins og lekir kranar sem ekki sé hægt að þétta. Það má rétt vera en þessa viku sem ég hef varið sjálfsagt samtals 10 stundum í að skoða íslenskt blogg þá sé ég mér til mikillar gleði að fjöldi íslendinga hefur brennandi áhuga á stjórn- og þjóðmálum. (sennilega það sama?)

Mér fannst frábært að lesa pistil Margrétar Sverrisdóttur um hvers vegna hún hefur þennan áhuga og ég held að Ísland sé í nokkuð góðum málum meðan við eigum slatta af slíku fólki, sem mér sýnist vera staðreyndin.

Það var einnig hræðilega satt að lesa pistil hins aldna foringja Sverris um kvótagróðann og spillingu Dabba og Dóra. Þetta andlit spillingarinnar og valdagræðginnar hjá þeim félögum, sem var eiginlega ástæða þess að ég tók mér búsetu hér í Provence.

Ég er oft að velta því fyrir mér hvort Geir Haarde sem mér lýst annars svo ágætlega á ætlar að víkja frá stefnu Hannesar Hólmsteins-Davíðs og Friedmans komist hann áfram til valda? Mér finnst það enn heldur óljóst. Hann leiðréttir í fáu kjör aldraðra. Mér voru að berast þær fréttir að einn af okkar allra bestu rithöfundum Sigurðar A. Magnússon hefði 80 þús til að framfleita sér! Er nú ekki einhver sem getur gert eitthvað í svona máli?

Þó Sigurður A. hefði aðeins skrifað "Undir Kalstjörnu" væri hann meira en verður listamannalauna í heiðursflokki en auk þess hefur hann skrifað heilt fjall af góðu efni, ljóðum, þýðingum o.s.frv.frv. Ef einhver les þetta blogg og þekkir mann sem þekkir mann please!

Varði morgninum annars í að leiðbeina nemanda í Beethoven sónötu og e.h. fór mestur tíminn hjá mér í að spila aðra fyrir konu mína. Það var mikill maður hann Lúðvík og hver maður ríkur sem nær að kynnast honum.