Vinstri Grænir og Víglundur

Sit hér með grágrænt umhverfið út um gluggan en í gær snjóaði í fyrsta sinn á þessum vetri eftir óvanaleg hlíindi síðustu tvær vikur sem varð til þess að maður var kominn í stuttbuxurnar. Var að ljúka lestri Moggans og finnst rétt að benda einu sinni amk. sjálfum mér á leiðara Morgunblaðsins.

Ég held ég hafi við lesturinn uppgötvað að eftir allt hef ég sterka pólitíska sannfæringu, sem er kannski best lýst með því að vera með nánast öllu sem Vinstri Grænir eru á móti. Guð forði Íslandi frá að sá flokkur komist til áhrifa! Þessi flokkur er að verða eins og talað var um í gamla daga gallharður forsjárhyggjuflokkur einhvers konar eftitlegukind eftir að Sovéteinræðið dó drottni sínum.

Víglundur aftur á móti horfir fram á veginn og bendir réttilega á þá orku sem okkur ber að virkja. Ég hef raunar alltaf verið einlægur virkjanamaður

og á þeirri skoðun að nýta beri hreina og umhverfisvæna orku Íslands til góðra hluta þ.m.t. álver því á þann hátt stuðlum við að minni mengun í heiminum. Það runnu raunar á mig tvær grímur þegar ég las Draumalandið hans Andra Snæs í fyrra en ég náði aftur áttum eftir svo sem tvo daga. Bókin var samt lygilega vel skrifað áróðursrit.

Það er ágætt að línur séu eitthvað að skírast en skelfing er þetta aumt kerfi hjá okkur.Það eru allar líkur á að Sjálfstæðisfl. verði að semja við einhvern hinna flokkanna og virðist þrátt fyrir allt Samfylkingin sé illskásti kosturinn.

Framsókn verður að fara í frí með Jóni vitra.