Pólitískir sendiherrar

Yfirleitt eru kvartanir heldur leiðigjarnar enda pirr og öfund sennilega oft nálægt.

Það verður samt að segjast að gleðilegt er að starfsmenn sendiráða hafi loksins tekið sig saman í andlitinu og mótmælt skefjalausri valdníðslu í embættisveitingum undanfarinna ára, sem m.a. hafa birst í skipunum sendiherra, en einnig eins og alþjóð veit t.d. í skipunum hæstarréttardómara nú og seðlabankastjóra! Það er makalaust hvernig þessi litla þjóð hefur umborið Dabba kóng og allar hans gerðir í mörg ár.

Kannski er það bara ég sem er svona vitlaus að hafa fundist eitthvað athugavert við þetta allt saman og hefur mér þó aldrei langað til að verða sendiherra (kannski seðlabankastjóri amk. hef ég menntun í þá átt, sem er meir en flestir stjórnmálamennirnir sem þar hafa setið, það er líka svo dæs jobb og velborgað), en núna sem sagt óska sendiráðsmenn þess að þessu linni og menn verði metnir og ráðnir eins og hjá siðmenntuðum þjóðum.

Já það er betra seint en aldrei. Lesi þetta einhver lofa ég að nöldra ekki á morgun!

Ég verð að bæta við að sendiherran hér í Frakklandi Tómas Ingi hefur að því ég best veit staðið sig alveg ágætlega, enda hefur hann mjög góða franska menntun og talar flotta frönsku sem flytur menn langt í Frans. Ég er alls ekki að hnýta í hann né neinn annan persónulega en þessi einkavinavæðing hefur verið fáránleg.