Heim í heiðardalinn

Var á Íslandi í rúma viku og síðan í París í tvo daga áður en ég kom aftur hér í sveitaþorpið. 'island var yndislegt heim að sækja og maður finnur ræturnar. París glæsilegri en nokkurn tíma fyrr með háblómstrandi magnolíru, kamellíur og umfram allt brosandi Parísarbúa að sleikja sólskinið á vordögum í fallegustu borg í heimi. Það var einhver fáráða að skrifa greinar í DV sem ég las í flugvélinni á leið frá Íslandi um að ekki ætti að heimsækja París heldur Prag. Ástæðan var sennilega minnimáttarkennd yfir að skilja ekki frönsku, sem er alls ekki nauðsynlegt til að njóta Parísar en í sjálfu sér varla afsakanlegt ef menn vilja teljast sæmilega menntaðir. Franska er einfaldlega fegurst tungumála.

Ég sé að menn eru að andskotast út í Evrópubandalagið. Ég held að menn ættu að gera sér grein fyrir hvað þessi eining hefur gert á aðeins 15 árum og hvaða framtíð bíður hennar. Þetta er einfaldlega sterkasta eining efnahagslega og Ísland hefði betur fyrir löngu samið um aðild, en það er aldrei of seint í rassin gripið. Þessi skammtíma uppsveifla sem vissulega er dásamleg gæti orðið langtíma ef við nú hefðum vit á að sækja um að gerast aðilar að þeirri einingu sem við í raun erum. "If you cannot beat them, join them" Það á við um Kína og það á við um EEC. Það er ég að meina að í stað þess að óskapast yfir að allt sé að fara til fjandans vegna þess hvað ódýrar vörur frá Kína flæða yfir allt þá eigum við að sjálfsögðu að efla samstarf eins og þegar er raunar í algleymi við Kínversk fyrirtæki og selja þessum gríðarlega markaði okkar afurðir etc. etc. Heimurinn er á hraðfara breytingarferli og mér sýnist Íslendingar á flestum sviðum aðlaga sig að og jafnvel stuðla að breytingum.

Jæja ég sé að margir hafa heimsótt mig og ég þakka fyrir það og þess vegna ætla ég að hætta hér áður en menn hætta að nenna að lesa og lofa sjálfum mér að blogga í góðu skapi á næstu dögum.

Hér er sól og hitinn í skugganum komst í dag í 25 stig.